Hudut

"Bizim için bu uzun başkaldırı serüveninin En uç noktalarında çınlayan şeyler Mutsuzluğumuzun son noktasında Hiçbir işimize yaramayan iyimserlik sözleri değil Denizin yanında birbirinin aynı olan iki şeyin Cesaretle usun sözleridir Bugün, hiçbir bilgelik bundan daha fazlasını vereceğini ileri süremez Başkaldırı yorulup bıkmadan kötülüğe çarpar Bundan sonra yeni bir hız almak kendisine kalır İnsan kendi benliğinde dizginlemesi gereken her şeyi dizginleyebilir Yaratılışta düzeltilebilecek her şeyi düzeltmesi gerekir Bundan sonra, çocuklar her zaman haksız yere öleceklerdir Kusursuz toplumda bile İnsan, çabalarının en büyüğüyle Dünyanın acısını sayıca azaltmayı düşünebilir Ama adaletsizlik de acı da kalacak ve ne denli Sınırlı olurlarsa olsunlar, sarsıcı olmaktan çıkmayacaklardır Dimitri Karamazov'un "Niçin?" sorusu hep yankılanıp duracaktır Sanat ve başkaldırı ancak son insanla birlikte ölecektir." Varlığımın gölgesiyle yarıştayım Şu ruhum karanlık dehlizlerimin danıştayı Gelecekte her fani geçmişle tanışmalı Bu yüzden bırakıyorum dünyanıza barış payı İsimleriniz sembolize ediyorsa çatışmayı Yok olacak mı dersin içindeki akış, hayır Çocukluğundan yalnızca gülüşün çalınmadı Hududu aşamadın, sana hiç yakışmadı Dünyada vücut denen kafesinden kaçamazsın Tek aşkının talebi yalanlarsa faka bastın Farkındalığa kendi alemimde savaş açtım Sanat bir terapiydi, sesimse yara bandı Eğlence faktörüyle vicdanın fazla orantısız Olduğu bir nesle yıllar boyu bakakaldım İtibar sahipleri insanlarla caka sattı İnsanın tek suçu sanki Arakan'dı İnsan yıllar boyu kendini kandırmaya güdümlendi Gözler kör oldu, zihin paradoksa düğümlendi Vahşeti arayanların medeniyetti bütün derdi Evrensel etik bir normdu, yalnızca hüzün verdi Ahlakı arıyordunuz, tabu kılıfı giydiniz Doğru-yanlış sorgulamadan insanları çizdiniz Hangi doğru bir beyanı hak kılar ki Estetik ve doğruyu nasıl başardınız da aynı şeyler bildiniz? Araftayım, adım sayım sınırlı Evrende uçmak istiyordum kanatlarım kırıldı Yoruldum, devam edemedim, portala sığındım Tutsak olabileceğim fikirler zihnimi sıyırdı Ben, varlığını ararken denk geldiğin sıkıntıyım Çok farklı boyutlara kapı açmış sızıntıyım Bağımsız yolcularımın hiçliğine ışıltıyım Düşünemeyenler içinse sadece bir fısıltıyım