Zerk

Ellerimde ruhsat, bulunur her geçitte kumpas (kumpas!) Ekseninde durma, durulur sen gelince ruhlar (Ya!) Zevk verince buhran, kırılır en derinde putlar (Hah!) Cennetinde surlar yıkılır, zerk edince portal (Ya, ya, ya!) Geçmişin himayesi yarın için sona erecek (Hah!) Kafan şarampolden çıkıp yola girecek Yalanlar her biriniz için birer terapist Bu evren sizin için fazlasıyla realist (Hah) Karış içine biraz Yarar işine plan Peşi sıra fikirler yaşar ödemeden kira İste dünyandan şifa Yardım gelmezse zira Seni yutar aynan, burdan etmen gerekir firar Sen korkularından değil cesaretinden arındın Fikirlerin önündeki benti yıkmayıp sarıldın Beni bir bekçiden ibaret zannedip hep yanıldın Kabullendiğin vakit vücudun artık bir anıttır Ahirdeki Malik farklı Farklılıksa yalnız yazgı Zayıflığına sabrım taştı Anlatarak sınırımı aştım Bu karakter zehrini saldı Geçmiş geleceğimin kartı Başarı işaretidir kaygı Bitmeli ruhundaki salgın Hep için içine kanar Bu ne pis bir yaradır? Yarının suçları neden hep yanına kalır? Yanlışlar aranır Yaralar kapanır Bazen sonbahar gelmeden yapraklar sararır Dünyayla tanıştın Fikirler çakıştı Adımlar attıkça sürekli ayağın takıldı Zihinler hasarlı Krizler zamansız Çığlıklar yararsız çünkü gerçekler tarafsız Asilik asabiye katili Kan sizi maziye bağlıyor bağ gibi Ülkede azmine tacizin faili ihale galibi, rant işi partinin yaveri Ve daha derin acınızın çaresi mabedin sahibi, ne acı ki alimin varisi Gayreti sarf edip nakdini al, norma baş eğ, sorma hiç halini, aferin. Bunu biliyorsun ama yalnızsın Hep yalanlarla yanmışsın Çünkü gerçeklikten kaçmışsın Sonuç olarak kendine taşmışsın Kusamadığın öfkeyi tek bir evrende toplayıp senden kurtardık Eğer portalda düşersen dön geri bak ki yalanlar seni kaldırsın (Hah!) (Çalan: Fatih Aydost) Hangi tarih sana yanıt verebiliyor dönüpte arkana baktığında? Hangi hareketin vicdanını rahatlatıyor geceleri yattığında? Öz saygın ne kadar yer kaplar sürekli savunduğun mantığında? Aşk bağları daha mı güçlü aileni karşıya koyup bunu tarttığında? (Hahh!) Nefretim parçalara bölünüp ruhumun en derin yerine zerk etti Varlığı bir ibadeti andıran her geçidi sessizce terk ettim Bu yüzden kapılar ardına kadar açık olmalı ölüm geldiğinde Dünyanıza ayak izi bıraktığım günden beri ölüm benliğimde (Hah!)