Ik zag je voor de eerste keer.
'T Was zomer, het was snikheet weer.
We zaten samen in de trein,
Het was gezellig, knus en fijn.
Maar jij bent snel weer weggegaan,
Ik kon niets meer vertellen.
Ik kon niet eens meer vragen
Of je mij een keer zou bellen.
Dus schreef ik alles in een lied
Ik had een hit te pakken.
Maar jou heb ik niet teruggezien,
Je hebt me laten zakken.
Ik wil alleen graag weten hoe het
Met je jonge dame gaat.
Zijn jullie nog steeds samen,
Of staat zij nu ook op straat?
Oooh, ik stap nog een keer in de trein
Oooh, wie weet zal jij er ook weer zijn
Ik weet de kans die is zo klein.
Mijn lied kwam op de radio
En enkele weken later,
Kreeg ik een telefoontje
Van een akelige prater.
Ik zag u op de trein zei hij
U zingt een liedje over mij.
Het bleek die vreemde man te zijn
Ik had hem aan de lijn.
Ik wist niet wat te doen
Ik had het warm, ik had het koud.
Ik dacht terug aan toen
In die wagon daar zo benauwd.
Ik voelde hem nog gluren
Het bleef en bleef maar duren.
Hij stapte uit, ik was gerust
Maar nu vond hij me terug.
Hij zei:
Oooh, ik stap nog een keer op de trein
Oooh, wie weet zal jij er ook weer zijn
Ik weet de kans die is maar klein.
