Dan huilt mijn hart
als de zon opgaat boven de stad
waar ik jou o jou heb liefgehad
waar wij onze levens deelden
en onze kinderen speelden
waar nu nog slechts ruïnes staan
want legers zijn voorbijgegaan
dan huilt mijn hart
mijn droeve hart
als de zon opgaat boven het veld
en de doden zijn de doden zijn geteld
onze zonen onze vaders
zij die zijn verraden
verkwanseld voor een ideaal
een droom een god een generaal
dan huilt mijn hart
mijn droeve hart
als de zon opgaat bij de rivier
en jij mijn lief bent niet meer hier
de tuinen zijn verlaten
verscheurd zijn ook de straten
dan dwaal ik waar geen stad meer is
een haveloze erfenis
dan huilt mijn hart
mijn droeve hart
