Falak

لخت زیر بارون، پاهای زخم چشای خط، بدون درد یه صدای زیر داره هولم میده هی میشم پرت هی میشم پرت هی میشم پرت نوک قله فقط دو راه دارم بیام پایین پیش شما باشم یا یکی دیگه بخورم، خدا باشم؟ دوراهی نشونی سفرم شد جاده جا مسیرم، وطنم شد حسم و فکرم، قائم به هم پارگی شعرام وطرم شد تیزی سه گوشم، سوز صدام تو این هندسه ی رو به زوال می دونم که جهان دواره جبر، یه پای پرگاره رقصیدن یا نرقصیدن خندیدن یا نخندیدن فهمیدن یا نفهمیدن اینا اجبارن یا که ترجیحن؟ گندیدن یا نگندیدن جنگیدن یا نجنگیدن بی خط و خش یا که زخمی تر اینا اجبارن یا که ترجیحن؟ نمیفهمی، یا صدام کمه، یا می خوای در بیام از خجالتت؟ در اومدم! دیوار میرم گل اومدم، سیمان میرم آبم، بی شکل و زلالم تو این عالم را میرم تو خوابم هوس تو بال شکسته ی من گردان تو، میشه دسته ی من تا رویات اسیر دنیا شد دستات قیچی گل ها شد جلاد بی رحم جنگل یه دستت گل، یه دستت اره است اگه قولت قول بود و گلت گِل چیو جا گذاشتی تو چشمه؟ میرم بالا، از یه راه میرم تنمم بگیری صدا میشم با کلی درد، بدون زخم زیر بارون، بدون تن رقصیدن یا نرقصیدن خندیدن یا نخندیدن فهمیدن یا نفهمیدن اینا اجبارن یا که ترجیحن؟ گندیدن یا نگندیدن جنگیدن یا نجنگیدن بی خط و خش یا که زخمی تر اینا اجبارن یا که ترجیحن؟