Bahçemde güneşten, yüzü parlak ve ateşten
Düşün özlendiğini, kaç bi' trenle ve de gizlen
Akşamları saysam ya da yollar senin olsun
Yürüdüysek de ne olmuş yolu nisan gecesinden?
Yakalandım bileğimden
Basit ilmekleri saydık
Ne zamanmış, ne mekândır
Kokun aklın izinden
Ay doğacak
Yine düşten düşe dönsek
Uyanınca gümüş iplikleri gizden gize çözsek
Ellerin derine, saçların külüne yanmayınca günü saymam
Ruh darılsa bile rengin olmadığı kumların yanına varmam
Dön gel, özlemeyi bilmiyor gibiyim, aklımın yarısı saydam
Hiç kıpırdamadan öyle durmayı bilir miyim? Yine de sanmam
