Czekam jak na cud, ale dalej nic się zadziać nie chce
Toczę kamień swój jak Syzyf, do kości ręce ścieram
Pracieją mięśnie i cierpliwości brak
Z każdym metrem mam wrażenie, że coraz cięższy jest ten głaz
Wiem, że dałbym radę sam
Lecz zawsze z tobą jest mi lżej
Wiem, skruszymy razem głaz
Wzajemnie przyciągając się
Kiedyś kamień ciężarem był
Niemożliwe, wytarte w pył
Wiem, że dałbym radę sam
Lecz zawsze z tobą jest mi lżej
Jest mi lżej
Kamień, kamień, kamień, kamień
Z uporem maniaka chcę znaleźć odpowiedź, a nie wiem jak zadać pytanie
Wszystko zaklęte w ten kamień
Który każe biec, gdy inni wolą iść w nieznane
Kusi żeby przestać, ale nigdy nie przestanę
Gardło spragnione, ciało w milczeniu trwa
Z każdym metrem mam wrażenie, że coraz cięższy jest
Wiem, że dałbym radę sam
Lecz zawsze z tobą jest mi lżej
Wiem, skruszymy razem głaz
Wzajemnie przyciągając się
Kiedyś kamień ciężarem był
Niemożliwe, wytarte w pył
Wiem, że dałbym radę sam
Lecz zawsze z tobą jest mi lżej
Jest mi lżej
Kiedyś kamień ciężarem był
Niemożliwe, wytarte w pył
Wiem, że dałbym radę sam
Lecz zawsze z tobą jest mi lżej
Jest mi lżej
