Achmaz

چونکه حرف زدو حق گفت میشه اعدام دور گردن مردم ریش امام کارا میاد مثل بولدوزر چاشنی شعرامون لفظای بُرنده س بگو پاسدارا بچسبن کُلت رو سفت صد تا فامیل داره فرهاد مجدم کشور رو سپردن به یه قالتاق ولی تو خیابونا می خوره گره داستان ورقه تون می کنیم ما مثل کالباس بگو سیخی چند دل پاسدار؟ می خوان قطع کنن سر سرو رو جای ساچمه رو تن مردم مثل میگو می خوابی کف صندوق سرگرد کاری کنم یادت نره شب قبلو می ره واسه سرکوب پرتی بیت المال جوری بچه می کشن انگار دیده فرعون خواب قرتی حزب الله نون گیر می کنه تو گلوت مثل قلاب زیر هفت تیره ورق شعر قراره که نصیب یه طلبه شه انتقام پهلوونامون رو می گیریم آخوندو می کشیم با هر کی که بغلشه ملت پا می کوبن رژه ای رو جسد آیت الله اژه ای جوری شهر رو آتیش می زنیم که شعله های بیت رو از ماه بشه دید خامنه ای آچمز مامور تو خیابون آچمز تو حلقوم سپاهی پاشنه می ره همین غذاشونه از این یه یعد ماییم آشپز خامنه ای آچمز مامور تو خیابون آچمز تو حلقوم سپاهی پاشنه می ره همین غذاشونه از این یه یعد ماییم آشپز سرد، بی حس می نویسیم کارا باید ثبت بشه گینِس پر مامور آچمز دورم گوشام گشنه من آشپز لغت خونواده خونیه خونه خیمه می شکنه دندون پلیسو کون دشنه خسارت و خرجه، پس خوبه خیره خالی می شه روی خاک خون سید فروپاشی دور نیست بهشون حمله میشه بعد دورخیز بحث از اقتصاد گذشته واسه سرکوب دیگه پول نیست کوره، گره داره کارتون تو این گیرودار داره می کشه به فرار دارم واسه تون، خودم پای چوب دارتون داراییم زیاد، واسه رفقام ندار کف تهران نمی رسه تویوتای کلان به پیکان پس وقتشه آخوند با عباش شه اعدام می گن اصلاح می شیم انگار بدی وعده ی ثواب به شیطان سپاه هوندا رو هِندل می زنه بیخیال ما باخت دادیم پابند بی ریایی میدون آدم با فکرش میبره میخوان بشه سر کلاس آینده شیمیایی خامنه ای آچمز مامور تو خیابون آچمز تو حلقوم سپاهی پاشنه میره همین غذاشونه، از این به بعد ماییم آشپز خامنه ای آچمز مامور تو خیابون آچمز تو حلقوم سپاهی پاشنه میره همین غذاشونه از این به بعد ماییم آشپز