Εγώ που σ' είχα με το μέλι και το γάλα
Να σου ζεσταίνω την καρδιά κάθε βραδιά
Κι εσύ που μου 'ταζες αισθήματα μεγάλα
Φεγγάρια ήτανε, το βλέπω καθαρά
Την αγκαλιά μου είχες πάντα μαξιλάρι
Να ξεκουράζεις το φορτίο της ζωής
Κι εγώ τον έρωτα που είχα για καμάρι
Ποιος είσαι αλήθεια δε μου είπε, όμως, κανείς
Είσαι αγάπη σκάρτη
Κι ανήθικη απάτη
Ποιος σου τα 'μαθε, πες μου, αυτά
Κι ο έρωτας παρωδία
Αφού η καρδιά σου η κρύα
Δε γεννήθηκε για ν' αγαπά
Μικρή μου έλεγαν "η αγάπη θέλει κόπο"
Και λίγη αστρόσκονη αν είσαι τυχερός
Μ' εσένα, όμως, τίποτα δεν πιάνει τόπο
Έχει γυρίσματα για όλους ο καιρός
Και τώρα κοίτα με πώς έχω ξεθωριάσει
Δεν έχει νόημα πως πια μετανοείς
Τα ερωτόλογα που μου 'χεις αραδιάσει
Να μη νομίζεις πως δεν τα 'πε άλλος κανείς
Είσαι αγάπη σκάρτη
Κι ανήθικη απάτη
Ποιος σου τα 'μαθε, πες μου, αυτά
Κι ο έρωτας παρωδία
Αφού η καρδιά σου η κρύα
Δε γεννήθηκε για ν' αγαπά
Είσαι αγάπη σκάρτη
Κι ανήθικη απάτη
Ποιος σου τα 'μαθε, πες μου, αυτά
Κι ο έρωτας παρωδία
Αφού η καρδιά σου η κρύα
Δε γεννήθηκε για ν' αγαπά
