Fé vældr fræ'nda rógi;
fóðesk ulfr í skógi.
"Rúnar munt þú finna ok ráðna stafi,
mjök stóra stafi, mjök stinna stafi,
er fáði fimbulþulr ok
gerðu ginnregin
ok reist hroftr rögna."(Hávamál 142)
Úr er af illu jarni;
oft leypr ræinn á hjarni.
Þurs vældr kvenna kvillu;
kátr værðr fár af illu.
Óss er flestra færða;
för, en skalpr er sværða.
"...nam ek upp rúnar
æpandi nam..."(Hávamál 139)
Ræið kvæða rossom væsta;
Reginn sló sværðet bæzta.
Kaun er barna bolvan;
bol gorver mann folvan.
Hagl er kaldastr korna;
Herjan skóp hæimin forna.
Nauð gerer nappa kosti;
naktan kælr í frosti.
Is köllum brú bræiða;
blindan þarf at læiða.
Ár er gumna góði;
get ek at örr var Fróði.
Sól er landa ljómi;
lúti ek að helgum dómi.
Týr er einhendr ása;
oft værðr smiðr at blása.
Bjarkan er laufgrænstr líma,
Bjarkan er laufgrænstr líma;
Loki bar flæ'rðar tima,
Loki bar flæ'rðar tima.
Maðr er moldur auki,
Maðr er moldur auki;
mikill er græip á hauki,
mikill er græip á hauki,
mikill er græip á hauki.
"...nam ek upp rúnar
æpandi nam..."(Hávamál 139)
Laukr er, er fællr ór fjalle;
foss en gull ero nosser.
Ýr er vetrgrænstr víða;
vant er, er brennr, at svíða.
