Gökyüzü masmavi, ruhum simsiyah
Elimde bu silah, sonumu getiriyor
İntihara meyilliyim kader beni pençesine alıyor
Sadece gözlerimi kapadım düşünüyorum
Kaybedecek bir şeyim yok
Sadece artık kendime kızıyorum
Depresifim her zaman
Gülüşlerim sahte bak, aklımda kalmasa
Almasam bakmadan hapları masadan
Derdime tasama fayda yok
Anlaman mümkün bile değil beni
Ölüme çıkıyor basamak
Zor geliyor kendimi tanımak
Taşımak yüklerimi sırtımda
Artık yapamıyorum bunu yanarak
Az bi zamanımın kaldığını söylüyorlar bana
Odadaki bu s*kik gölgeler
Gözlerimin içine bakarak
Tanıyamıyorum kendimi
Bitiremiyorum derdimi
Kaybettim belki de her şeyimi
Kaybettim belki de kendimi
Kaybettim belki de her şeyimi
Kaybettim yeniden her şeyi
Düştüm batağın içine
Anla beni
Ölüyorum günden güne yapacak bi şeyim yok
Onsekiz yıl sanki bi ömürmüş gibi geliyor gözlerime
Günahlarım yükleniyor sırtıma doğru
Tanrım kendime yaptıklarım için beni suçla
Yak cehennemi geliyorum evime
Artık burada kalamam yemin ederim ki
Tükendiğimi görüyorum her günümde
Bu dünyada daha fazla yapamam biliyorsun beni
Elimden tutacak kimse yok
Yarına bakacak gücüm bile yok
İsterdim milyonlara seslenebilmeyi
Ama öldüğümde her şey için geç kalmış olucam
Tenine başkası dokunduğundan beri
Tedavi edemez tenin beni
Uzak dur sen beni mahvettin
Uzak dur lütfen
Yapamam yeniden bunu
Kalbim çok buruk
İçimde yok huzur
Bas tuzu yarama
Acıya muhtacım beni duy
Uzak dur lütfen benden
Kendime katlanamıyorum bile
Sana nasıl katlanabilirim ki
Tüm bunlara rağmen
Ölmek istiyorum her şeyi bitirebilirim
Artık buna katlanamam
Artık bunu sürdüremem
Artık bunlara dayanamam
Artık gözlerimi açamam yeni bi sabaha
Kendimi öldüreceğim affet beni
