Los

Wrzuć mi petardę do trumny Tak głośną, żebym się wkurwił Przez całe życie mi dudni Rytm wybijany na próżni Być może jestem za głupi Albo za mądry na grę W której wygrywa Wygodny, domowy, ciepły dres Nie dobudzisz mnie Kiedy roztopi się śnieg Nie chcę znów liczyć do trzech Chociaż potrafię do stu Kwaśna zalewa mnie krew Od czubka głowy do stóp Wstrzyknij mi do żyły brud Bo podejrzanie tu pachnie Czysty i piękny dom To niekoniecznie coś dla mnie Urodziłem się bez tantiem, gościu Za odkrywanie prawdy w ogniu