เส้นเรื่องเดิม (RERUN)

นั่งมองเธอก็เผลอเคลิ้มไป รักแรกเจอที่นานสักเท่าไร ก็ยังตกหลุมรักเธอเรื่อยไป รักที่ดีต้องเป็นเช่นไร เมื่อเจอเธอก็เลยได้เข้าใจ ก็เลยไม่อยากเสียเธอไป ได้แต่กลัวว่าสุดท้าย ความรักเราจะสลาย เพราะฉันจำความเจ็บได้ดี กลัวว่าไม่มีใครสักคนที่อยู่เคียงข้างสักที ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม ให้ครั้งนี้มันไม่จบเหมือนเคย ให้ทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาไม่มีน้ำตา จากนี้ ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม ให้รักนี้มันไม่เป็นเหมือนเคย ให้ฉันไม่ต้องพูดคำว่าลาเหมือนที่แล้วมา อย่างนี้ ให้เธอไม่เหมือนเส้นเรื่องเดิม รักแรกพบที่พบทั่วไป เหมือนฉากนึงที่ฉันนั้นฝันไป แต่มันก็จบเหมือนเดิมทุกที รู้อยู่แล้วต้องเป็นเช่นไร ชินกับตอนจบที่ไม่เหลือใคร แต่ไม่ใช่ครั้งนี้ได้ไหม กลัวว่าสุดท้าย ความรักเราจะสลาย เพราะฉันจำความเจ็บได้ดี กลัวว่าไม่มีใครสักคนที่อยู่เคียงข้างสักที ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม ให้ครั้งนี้มันไม่จบเหมือนเคย ให้ทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาไม่มีน้ำตา จากนี้ ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม ให้รักนี้มันไม่เป็นเหมือนเคย ให้ฉันไม่ต้องพูดคำว่าลาเหมือนที่แล้วมา อย่างนี้ ให้เธอไม่เหมือนเส้นเรื่องเดิม ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม ให้ครั้งนี้มันไม่จบเหมือนเคย ให้ทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาไม่มีน้ำตา จากนี้ ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม ให้รักนี้มันไม่เป็นเหมือนเคย ให้ฉันไม่ต้องพูดคำว่าลาเหมือนที่แล้วมา อย่างนี้ ให้เธอไม่เหมือนเส้นเรื่องเดิม