Udazkenak

Zerbait sortu ta desegin, zurekin beti da berdin Hitza hautsiz, in gabe zin Zuk sortuta hainbat min Udazkenak itotako lore bat geyo dirudit Udazkeneko euri adina pena Negu gorrian hartzen antzera Ezin esnatu hau al da bukaera Ezin jakin udaberria laister dela Ezin zutaz begik kendu lehenengo alditik Oain berriz ezin esnaatu atzoko ametsetik Beti inguruan ber dittut ta ez sentitzeko haien faltik Aurpegian tantak, elur edo euri Ametsgaiztuak ttut burun Beti Negu udaberri Begietan malko bi dinamika zikin honei buelta eman ezinik Gaurkuan seko eraman nau luak Udazkena lo ta non nere hostuak? Ta zuri Hotza euriari Non dago zure bihotz hori Hegoak ebaki izan banizkiio Hostoak erori balitzaizkio Neguak udazkenari zor dizkio Askotan uko in yot negarrari nik Enoz pozik Enoz-enoz pozik Ta zu nuntzaude Attitte ba al da zerurik? Kanpuan hotza ta barruan sua Mamukeritan dabil negua Ta esan zertik Ta esan nola Ta esan zertik erotu den mundua Ta esan zertik Ta esan nola Ta esan nola galdu dudan burua Ta esan nola Ta esan zertik Gaurkuan seko eraman nau luak Udazkena lo ta non nere hostuak? Ta zuri Hotza euriari Non dago zure bihotz hori Hegoak ebaki izan banizkiio Hostoak erori balitzaizkio Neguak udazkenari zor dizkio