tytoń i kadzidła

To ta sama kanapa co zawsze Pod nią kartki z życzeniami Bardzo jej nie lubię, nie mogę wręcz patrzeć Mimo, że o drugiej mi ją wnieść na piętro pomagałeś Ale uwierz mi, nie mogę patrzeć Już prześcieradła tytoniem i kadzidłami Bardzo proszę nie karz mi już na nią patrzeć Miała być do dobrych zdjęć, a nauczyła dzieci warczeć Chcę powiedzieć jakie sny miałam dziś I żaden nie był zły Czemu nie mógł być tylko jeden, a nie pięć pod rząd Już nie mogę umrzeć bardziej niż teraz Bo to pięć pod rząd A nie jeden Tylko pięć pod rząd A nie jeden, jeden Pięć pod rząd