Znowu spadam w dół
Ciągle myślę o niej, pomimo że świat tonie
Mój dom rozcięty na pół
Znowu spadam w dół
Wysyłam listy do kobiet
Udając, że się nie boję, walę pięścią w stół
Kości nie mówią do mnie, jeszcze nie przechodzą mnie dreszcze, bo za młody jestem
Przyjmują płuca powietrze, aż nagle wystarczy minuta i wszystko rozwiewa na wietrze
Naszych planów i nadziei nie możemy spełnić
Żyję na krawędzi śmierci, nie mogę już pędzić
Zabrakło i chęci i chwili, by spojrzeć na to, co za oknem
Myślimy podobnie
Myślimy podobnie
Po co plany snuć, jeśli wiatr je zwiewa?
Raz jesteś, raz Cię nie ma
Odejdź, albo puść
Po co wstawać znów, wysyłać kolejne listy?
Określać stan oczywisty?
Z głodu boli brzuch
Wieczorem nie dotrę na kolację
Choć raz przyznaj mi rację za trudne relacje
Chociaż do domu powrócę, to jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, pojutrze
Naszych planów i nadziei nie możemy spełnić
Żyję na krawędzi śmierci, nie mogę już pędzić
Zabrakło i chęci i chwili, by spojrzeć na to, co za oknem
Myślimy podobnie
Myślimy podobnie
Naszych planów i nadziei nie możemy spełnić
Żyję na krawędzi śmierci, nie mogę już pędzić
Zabrakło i chęci i chwili, by spojrzeć na to, co za oknem
Myślimy podobnie
Myślimy podobnie
