Darvag

خشک آمد کشتگاه من در جوار کشت همسایه گر چه می گویند می گریند روی ساحل نزدیک سوگواران در میان سوگواران سوگواران در میان سوگواران قاصد روزان ابری داروگ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ بر بساطی که بساطی نیست در درون کومه ی تاریک من که ذره ای با آن نشاطی نیست و جدار دنده های نی به دیوار اطاقم که دارد از خشکیش می ترکد چون دل یاران که در هجران یاران چون دل یاران که در هجران یاران قاصد روزان ابری، داروگ! کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟ کی می رسد باران؟