นับหนึ่งถึงตลอดไป

เคว้งคว้างกลางหมู่ดาว ยิ่งหาก็ยิ่งเหงา เคยคิดว่าฟ้าจะไม่มองเรา เคยคิดว่าเพื่อนของฉันคือเงา และแล้วเธอเข้ามา เหมือนพบแล้วคนที่หา ราวเสกคาถาที่ทำคนธรรมดา เจอกับฝันที่กลายเป็นจริงขึ้นมา ขอบคุณวันนั้น ที่ให้เราได้เจอกัน ขอบคุณวันนี้ ที่ให้ฉันได้มีเธอ กับชีวิตนี้ที่เริ่มนับหนึ่ง ตลอดไปจนถึงกาลนาน ได้พบได้มารักกัน ใกล้ชิดกัน ก็คล้ายดั่งเหมือนฝัน ในทุก ๆ วัน ฝากเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ อยากขอให้จากนี้ไป ช่วยรักและดูแลมันได้ไหม ก็หัวใจของฉันนั้นจะอยู่ เพื่อเป็นของเธอ เป็นต้นไม้คอยให้ร่มเงา เป็นลมเย็น พัดเบา ๆ เป็นแสงให้คืนที่ไม่มีดาว เอารักมาแทนความว่างเปล่า ขอบคุณวันนั้น ที่ให้เราได้เจอกัน ขอบคุณวันนี้ ที่ให้ฉันได้มีเธอ กับชีวิตนี้ที่เริ่มนับหนึ่ง ตลอดไปจนถึงกาลนาน ได้พบได้มารักกัน ใกล้ชิดกัน ก็คล้ายดั่งเหมือนฝัน ในทุก ๆ วัน ฝากเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ อยากขอให้จากนี้ไป ช่วยรักและดูแลมันได้ไหม ก็หัวใจของฉันนั้นจะอยู่ แค่เพียงที่เธอ ไม่เจอเธอคงไม่รู้ ชีวิตที่ได้รัก และถูกรัก มันจะดีขนาดนี้ กับชีวิตนี้ที่เริ่มนับหนึ่ง ตลอดไปจนถึงกาลนาน ได้พบได้มารักกัน ใกล้ชิดกัน ก็คล้ายดั่งเหมือนฝัน ในทุก ๆ วัน ฝากเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ อยากขอให้จากนี้ไป ช่วยรักและดูแลมันได้ไหม ก็หัวใจของฉันนั้นจะอยู่ เพื่อเป็นของเธอ เพื่อเป็นของเธอ