Age Mimoondi

اگه میموندی حالت از الآن که بهتر بود حال منم که بهتر دو تا چشمامون اینجوری دور از هم نمیشدش که هی تَر بهت گفتم تو غصشو نخور بخند بقیه اش با من شاید برای تو باورش سخته وقتی به یه لبخندِ تو قانع ام اگه میموندی دنیا رو میریختم به پات همه حسودی کنن روزای سختی که نیازم بودی رو هیچ موقع نبودی دورم قد تموم روزای عمرم قد یه دنیا پُرم شاید باورش سخته ولی ایندفعه رو قسم میخورم پشت دستمو داغ میکنم باز بی تو من تو این خیابون هی داد و فریاد میکنم یاد میکنم تو رو شاید بشم آروم همه دار و ندارِ منی تو نمیبینه چشمم حتی بدیتو فقط اگه نری آخ اگه فقط نری پشت دستمو داغ میکنم باز بی تو من تو این خیابون هی داد و فریاد میکنم یاد میکنم تو رو شاید بشم آروم همه دار و ندارِ منی تو نمیبینه چشمم حتی بدیتو فقط اگه نری آخ اگه فقط نری اگه بذاره آسمون دوباره مالِ هم بشیم مث قدیم بیایی و واسه پرواز بالِ هم بشیم دیوونه میشه این دلم بهونه میگیره یه کم درد و دلامو جز تو من به کی بگم اگه میبینی تو آسمون ستاره ای ندارم و تمومِ عمرمو از آدما در حال فرارم و این که نبود قرارمون بشکنه بغض آسمون گریه کنن تموم شهر به حالمون پشت دستمو داغ میکنم باز بی تو من تو این خیابون هی داد و فریاد میکنم یاد میکنم تو رو شاید بشم آروم همه دارو ندارِ منی تو نمیبینه چشمم حتی بدیتو فقط اگه نری آخ اگه فقط نری پشت دستمو داغ میکنم باز بی تو من تو این خیابون هی داد و فریاد میکنم یاد میکنم تو رو شاید بشم آروم همه دار و ندارِ منی تو نمیبینه چشمم حتی بدیتو فقط اگه نری آخ اگه فقط نری پشت دستمو داغ میکنم باز بی تو من هی داد و فریاد میکنم یاد میکنم تو رو شاید بشم آروم همه دار و ندارِ منی تو نمیبینه چشمم حتی بدیتو