Hambastagi

محبتى مرده از جفا ان كبوترم، كه غم شكسته بال و پر مرا در مشام ام نكتى گل هاى رويى برق می ریزد به رويى من، خزان زرد بى وفايى ها می ریزد به سوى من، نسيم سرد ها اشنايى ها اى محبتى مرده از جفا ببخش که ما به قدر تو اخر نرسيدم اى سوردى نه تمامى زندگى چى شُد كه ما نوايى تو دگر نشنيدم زى خود بى خود شدم، ياد تو كردم به خود باز امدم، ياد تو كردم به خاكستانى دنيا هر چى خاكـ ايست همه بر سر زا دم، ياد تو كردم به خاكستانى دنيا هر چى خاكـ ايست همه بر سر زا دم، ياد تو كردماز این فرضناگى، ديوانگى به از این هم بستگى، بيگانگى به در اونی خانه از هم جدايم از این هم خانگى، بی خانگى به در اونی خانه از هم جدايم از این هم خانگى، بی خانگى به اى محبتى مرده از جفا ببخش که ما به قدر تو اخر نرسيدم اى سوردى نه تمامى زندگى چى شُد كه ما نوايى تو دگر نشنيدم اى محبتى مرده از جفا ببخش که ما به قدر تو اخر نرسيدم اى سوردى نه تمامى زندگى چى شُد كه ما نوايى تو دگر نشنيدم