Fjørustrond
Órørd av mannahond
Ikki ein sál í nánd
Tak mína høgru hond
Og set tín fót á land
Á kaldan skeljasand
Vís mær tín gamla gand
Skonk mær títt beiska bland
Tvitið, skitið, snykut
Sicut a principio mundi
Desertae semper fuerunt
Causa latronum normannorum
Vacuae anachoritis
Nunquam eas insulas
In libris auctorum memoratas
Invenimus
Tíðarmynd
Sum vølvan næstan blind
Sá í tí fjaru fyrnd
Ígjøgnum hvirluvind
Vit sita sund um sund
Á oydnu oyggjagrund
So ikki forna stund
Fer fyri heyk og hund
Tvitið, skitið, snykut
Sicut a principio mundi
Desertae semper fuerunt
Causa latronum normannorum
Vacuae anachoritis
Nunquam eas insulas
In libris auctorum memoratas
Invenimus
Causa latronum normannorum
Causa latronum normannorum
Causa latronum normannorum
In libris auctorum memoratas
Invenimus
