Zwart is de nacht als de deur open gaat
Als ik loop naar het raam
Waar ik nauwelijks kan staan
Kom je toch bij me?
Zwart is de gang waar je aarzelend wacht
Had je soms niet verwacht
Dat ik nog wakker was
Als je kwam kijken?
Het enige licht
Van je grauwe gezicht
Zo bleek en je schreeuwt
Dat je steeds minder wil
Ik weet 't als geen ander
Straks is het zwart
Zwart was de dag waar je hard met je neus
Op het feit werd gebracht
Dat ik bang, zwak, bekaf
Ziek en klein was
Zwart is de dag dat je zelf met die stang
Waar die zak slap aan hangt
Heen en weer loopt en wacht
Tot de pijn stilt
Zwart is de nacht als de deur open gaat
Als je loopt naar het raam
Waar je nauwelijks kan staan
Ik blijf bij je
Het enige licht
Van je grauwe gezicht
Zo bleek en je schreeuwt
Dat je steeds minder wil
En ik weet 't als geen ander
En ik weet 't als geen ander
Straks is het zwarter
Ik blijf bij je
