Πόσα να ακούσω, πόσα;
Αφού πια ο λόγος σου δεν έχει πειθώ
Μέσα στα περιθώρια
Δεν έχω πια χρόνο να ασχοληθώ
Ρίχνω κάτω τις κέντες
Αλλάζω στον γύρο να κάτσει ένα φύλλο καλό
Ψάχνουν όλοι τις πέτρες
Χάνομαι στις σκέψεις μου σ' ωκεανό
Πόσα να ακούσω, πόσα;
Αφού πια ο λόγος σου δεν έχει πειθώ
Μέσα στα περιθώρια
Δεν έχω πια χρόνο να ασχοληθώ
Ρίχνω κάτω τις κέντες
Αλλάζω στον γύρο να κάτσει ένα φύλλο καλό
Ψάχνουν όλοι τις πέτρες
Χάνομαι στις σκέψεις μου σ' ωκεανό
Δεν χαραμίστηκα για κανέναν και καμία
Τα έβλεπα σαν όραμα λες κι ήμουν η Πυθία
Τους τέσταρα όλους να τους δω στην πρώτη μαλακία
Αν κάνανε την γκάφα τότε φύγανε ευθεία
Δεν παριστάνω κανένα και δεν πουλάω περσόνα
Είμαι αληθινός και σταθερός σαν να 'μαι πυλώνας
Μες στο κύκλο μου τηρούμε όλοι ένα κανόνα
Να είμαστε αγαπημένοι, δυνατοί σαν λεγεώνα
Θυμάσαι πριν το μπλόκο σου τα έλεγα μικρή μου
Πως μια μέρα θα τα καταφέρω για έναν λόγο
Για ό,τι έκανα μονάχος μου τα έκανα με ιδρώτα και με πόνο
Άσε με μόνο ξέρω το δρόμο
Βαδίζω το μονοπάτι για κορυφή
Ποτέ δεν έχω προδώσει
Και ας πισώπλατα με έχουν φιμώσει
Και ναι, τους έχω κλειδώσει
Και στο κόρφο τους σημάδι έχω δώσει
Έχω τους δικούς μου από πάνω σαν κουβέρτα
Θα με σκεπάσουνε όταν πρέπει και έχω πάνω κέρμα
Θα τα φτάσω όλα και αν χρειαστεί στο τέρμα
Πάντα ένα βήμα μπροστά να μην γίνει ποτέ θέμα
Πόσα να ακούσω, πόσα;
Αφού πια ο λόγος σου δεν έχει πειθώ
Μέσα στα περιθώρια
Δεν έχω πια χρόνο να ασχοληθώ
Ρίχνω κάτω τις κέντες
Αλλάζω στον γύρο να κάτσει ένα φύλλο καλό
Ψάχνουν όλοι τις πέτρες
Χάνομαι στις σκέψεις μου σ' ωκεανό
Πόσα να ακούσω, πόσα;
Αφού πια ο λόγος σου δεν έχει πειθώ
Μέσα στα περιθώρια
Δεν έχω πια χρόνο να ασχοληθώ
Ρίχνω κάτω τις κέντες
Αλλάζω στον γύρο να κάτσει ένα φύλλο καλό
Ψάχνουν όλοι τις πέτρες
Χάνομαι στις σκέψεις μου σ' ωκεανό
