Widzę w myślach stary park
I ten zwyczajny, a nie meta świat
Na ławce w ciepłym szalu pan
Za rękę trzyma panią: Ty i ja
I mamy bardzo dużo lat
Już nie ma w domu dzieci, nie ma psa
Złote włosy porwał czas
Żylaki, leki, zmarszczki, dobrze nam
Ty, Ty wiesz, Ty wiesz
Ty, Ty wiesz, Ty wiesz
Mamy się na zawsze
Wiedziałem to już pierwszego dnia
To jedyna tak spokojna myśl
W ten niespokojny czas
Ty wiesz, Ty wiesz
Świat to gorzko-słodka pieśń
Do rytmu palcem sobie pstryka śmierć
Wielka moc, ten błahy gest
Potrafi złamać najtwardsze z serc
Widzę w myślach szary blok
Przed nim ogródek, parter, w oknie ktoś
To starsza Pani patrzy bo
Już przyszła wiosna, kwitnie bez
Nie może wstrzymać łez
Bo starszy Pan go bardzo lubił też
Ty, Ty wiesz, Ty wiesz
Ty, Ty wiesz, Ty wiesz
Mamy się na zawsze
Wiedziałem to już pierwszego dnia
To jedyna tak spokojna myśl
W ten niespokojny czas
Ty wiesz, Ty wiesz
Ty wiesz
