Fonetik
Geçti günler kırık burun gibi
Tarihin en pespaye günlerine gömdüm kendimi
Çıktı çoktan her şey raydan
Kemik donduran dehşetli sabahlar bıraktılar
Ve sonra
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
Sordum onlara
Yazları balkon akşamları
Hava durumu haberlerine bakan ihtiyarların avuçları
Geçti günler
Donmuş gizli şelaleler kadar uzakta aklım
Geçti günler
Kışları şezlong yalnızlığı
Korkarım hiçbir izahı yok
Yok bir izahı bu yalnızlığın
Göz kapaklarımdan sarkan buzulların safi ağrısı
Yüzyılın en büyük yanılgısı
Geçtim içinden akşamların
Nefret ettim şehirden
Kendime kinim sonsuz
Hem kırgın hem küskün
Doğuştan biraz zamansız
Maalesef
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
Fotoğraftaki herkes gitti
Maalesef
