Een karavaan trekt door het woeste land
Hun sporen achterlatend in het zand
De zon schijnt brandend neer
Er is geen water meer
De zon schijnt boven hen zo fel
Het leven is voor hen een ware hel
En velen sterven in het hete zand
Bereiken nooit meer het beloofde land
Zo trokken zij naar de vreemde
(de vreemde)
Vol van vertrouwen en moed
(en moed)
Zo trokken zij door woeste streken
(streken)
Hun nieuwe toekomst tegemoet
Een karavaan trekt door het woeste land
Hun sporen achterlatend in het zand
De zon schijnt brandend neer
Er is geen water meer
De zon schijnt boven hen zo fel
Het leven is voor hen een ware hel
En velen sterven in het hete zand
Bereiken nooit meer het beloofde land
Velen van hen zijn bezweken
(bezweken)
Ver in de vreemde van huis
(van huis)
Zo gaf de pionier zijn leven
(zijn leven)
Slechts op zijn graf een houten kruis
(Een karavaan trekt door het woeste land)
(Hun sporen achterlatend in het zand)
De zon schijnt brandend neer
Er is geen water meer
De zon schijnt boven hen zo fel
Het leven is voor hen een ware hel
En velen sterven in het hete zand
Bereiken nooit meer het beloofde land
Bereiken nooit meer het beloofde land
