Ik Heb Hem Zo Lief

Wat lig je hier stil en zo bleek op dit laken ik mis in je handen de kracht van weleer je ademt heel rustig maar zo onregelmatig de grapjas in jou die herken ik niet meer waar je ook kwam plezier zat aan tafel je had iedereen altijd vlug op je hand maar toen ik je vroeg: zeg rijd eens wat trager ik wou je toen smeken: gebruik je verstand ik wil je niet kwijt ik knijp in je handen o god laat hem leven ik heb hem zo lief hij heeft van die kuren en zotte gebreken u kent hem ik bid u ik heb hem zo lieeeeef nog nooit zag ik jou zo breekbaar en tenger gevoed door die buisjes, heb je geen kou? mocht ik het kunnen ik bracht je tot leven m'n adem, m'n hartslag ik gaf ze aan jou en buiten op straat gaat het leven maar verder een film waar uit jij zo brutaal bent gestapt ik sluimer, ik droom en ik zie jou opeens als een bloem die gebroken is binnen de knoop ik wil je niet kwijt ik knijp in je handen oh god laat hem leven ik heb hem zo lief hij heeft van die kuren en zotte gebreken u kent hem ik bid u ik wil je niet kwijt ik knijp in je handen oh god laat hem leven ik heb hem zo lief hij heeft van die kuren en zotte gebreken u kent het ik bid u ik heb hem zo lieeeeef ik wil je niet kwijt ik knijp in je handen o god laat hem leven ik heb hem zo lief hij geeft van die kuren en zotte gebreken u kent hem ik bid u ik wil je niet kwijt ik knijp in je handen o god laat hem leven ik heb hem zo lief hij heeft van die kuren en zotte gebreken u kent hem ik bid u ik heb hem zo lieeeeef