Es Reimt Sich Uf

Do simmer also gsässä i somene Kreis Und händ da Spiel gspielt wo mer nöd nur ais Wort am nögschte is Ohr ine flüschtret Es cha au en Satz si, jo sogar en wüeschte Und womer denn am Schluss luegt öb mers no verstoht Und öbs no ungefähr um s'glichige goht Oder gad s'Gegeteil, wel mengmol isch e Detail Nöd nume en Teil vom Problem Du häsch denn de Satz i mis Ohr ineghucht Als hetisch nöd gwüsst, dass mer s'Muul zum flüschtre brucht Jo würkli so lieslig wiene Flüge oder Bienli Als hetti e Ghör vonere Fledermuus Doch i bi mir sicher gsi du häschs gsait Wel du häsch mi so agluegt und denn in Kreis Jo es isch klar gsi, es blibt üses Gheimnis Und drum hani öppis gsait und s reimt sich Uf i lieb di, uf i lieb di immerno Und i ha aifach witergsait Wieso, wieso simmer do? Und es reimt sich Uf i lieb di, uf i lieb di immerno Wel i lieb di, wel i lieb di immerno De nögscht hät verstande, wani ihm ha gflüschtret Doch dass es e Lüg isch hätter nöd chönne wüsse Doch es isch aigetli, gar nöd mol sone Lüg Es isch erlaubt zum immer wieder neus Züg Z'erfinde und bizli abzwandle So hani da Spieli früener verstande Doch es isch aigetli würkli au glich Hauptsach er weiss nüt würkli über üs Villicht hani din Satz aifach uhuere brucht Und du öppis ganz anders i mis Ohr ghucht Doch da macht s'Ganze so uhuere riesig Drum säg mers bitte nomel doch nöd e so lieslig Doch du bisch nüme a de Reihe mit flüschtre Ez isch Zit zum s'Gheimnis go lüfte Wel ez isch de letscht dra vo üsem Kreis Und er sait so öppis und es reimt sich Uf i lieb di, uf i lieb di immerno Und i ha aifach witergsait Wieso, wieso simmer do? Und es reimt sich Uf i lieb di, uf i lieb di immerno Wel i lieb di, wel i lieb di immerno