Zabıt 2: Boşluk

Bu nasıl boşluk! Ben heder oldum Kalbimi sıktım hep, kangren oldu Sarıdan soğuktu, maviden koyu Kafamı çevir de maziden koru! Elbette her şeyin tavizi olur da ben göze aldım bir narsiste sorun! Dediler karşımda, bak sistem budur Elimde balta, içimde boşluk Etrafım orman niçin hep solmuş? Her yanım insan, kiminle koştum? Boğuldum suyundan içmedim yudum Görünmez, bilinmez, biçilmez boşluk! Ömrümün yarısı sağlıktan hoşnut bir Yoksunluk sadece madde mi dostum? Bitmemiş filmler Akdeniz olmuş Kin değil üstümde pak temiz boşluk! Niye sırtımdan kanlara doydun ki sofram hep ortada kalkmamış, durmuş Veda ki benimle hep tanış olmuş Ben hayır mı derim? Manzaran olsun! Bu boşluk olmasa kahraman olmuştuk, masallar aslında tatlıdır çocuk! Birlikte yaşarım, tanımam demem ki karşımda oturan sırıtan boşluk! Sırıtan boşluk! Sırıtan boşluk! Ben doydum, size afiyet olsun!