Gün doğuyor, hepi topu bir gün daha
Karışıyor, alışıyor günden düne kaçsam nafile
Bir kanatlı karınca mevsimi
Avunuyor, ısınıyor ıssızlığa nafile
Alışıyor belki de insan kimi zaman haline
Vuruluyor aşk ile teslim olmuş öteki haline
Alışıyor belki de insan kimi zaman haline
Vuruluyor aşk ile teslim olmuş öteki haline
Ah bu devran bile bile dönmüyor
Bir huzurlu öğlenin sonrası
Geliverir dalların arkasından güneşin uykusu
Eflatun sokaklar toz pembeye karışır
Şairin gözüyle kendisiyle barışır kimi zaman
Sarıverir erguvan şenliği yorgun her yeri
İyileşir kaygılar tekrâr etse de kendini
Sarıverir erguvan şenliği yorgun her yeri
İyileşir kaygılar tekrâr etse de kendini
Tüm lütuflar duayla gelmiyor
