Η καρδιά όταν σπάει, σαν γυαλί δεν κολλάει
Τι θα απομείνει;
Είναι το μυαλό, τόσο θολό
Πες τι θα γίνει;
Είναι το ποτό που με κάνει
Να χάνω τον έλεγχο πάλι
Όλα θα τα αφήσω να 'ρθω να σε βρω
Αν ρωτάς δεν με νοιάζει
Που γυρνάς όταν φεύγεις
Πες που πας, γιατί τρέχεις μακριά;
Γιατί τρέχεις μακριά ενώ βλέπεις πως σε θέλω;
Ούτε λίγο, ούτε λίγο δεν σου λείπω
Μακριά σου μου ζητάς να ζήσω
Όταν φεύγω δεν σε νοιάζει δεν σου λείπω ούτε λίγο
Ούτε λίγο, ούτε λίγο δεν σου λείπω
Μην αναρωτιέσαι αν θα αργήσω
Μην με περιμένεις γιατί δεν θα γυρίσω
Ούτε, ούτε, ούτε λίγο
Ούτε, ούτε, ούτε λίγο
Ούτε, ούτε, ούτε λίγο
Ούτε, ούτε
Για πάντα σου το κρατάει, δεν ξεχνάει
Ένα λάθος ποτέ δεν το σβήνει
Με το βλέμμα μιλάει και όταν με κοιτάει
Λέω τι θα γίνει;
Είναι το ποτό που με κάνει
Με κάνει να γίνομαι άλλη
Να βγαίνω να σκέφτομαι άλλον
Και πάω μακριά όπου με βγάλει
Που γυρνάς όταν φεύγεις
Πες που πας, γιατί τρέχεις μακριά;
Γιατί τρέχεις μακριά ενώ βλέπεις πως σε θέλω;
Ούτε λίγο, ούτε λίγο δεν σου λείπω
Μακριά σου μου ζητάς να ζήσω
Όταν φεύγω δεν σε νοιάζει δεν σου λείπω ούτε λίγο
Ούτε λίγο, ούτε λίγο δεν σου λείπω
Μην αναρωτιέσαι αν θα αργήσω
Μην με περιμένεις γιατί δεν θα γυρίσω
Ούτε, ούτε, ούτε λίγο
Ούτε, ούτε, ούτε λίγο
Ούτε, ούτε, ούτε λίγο
Ούτε, ούτε
Που γυρνάς όταν φεύγεις
Πες που πας, γιατί τρέχεις μακριά;
Γιατί τρέχεις μακριά ενώ βλέπεις πως σε θέλω;
