Samurai 2

Η καρδιά τόσο ψυχρή όσο ο άλλος ξεψυχάει Πάραυτα έχω ένα δάκρυ που στο μάγουλο κυλάει Το κόκκινο της βίας πάλι λέρωσε το στάχυ Ο αντίπαλος νικήθηκε, δεν έληξε η μάχη Σαν τα προβλήματα που κάνουν το κεφάλι μου να σπάει Ξεπηδάνε απ' τα δέντρα άλλοι δέκα Samurai Σαν τους γύρω στη ζωή μου που καθένας με κοιτάει Βλέπουν το αίμα στη στολή μου μα κανένας δεν μιλάει Ξέρουν πως σ' άνιση μάχη ο πιο δυνατός νικάει Ο πιο απερίσκεπτος πηδάει και από πίσω μου ορμάει Φαινόταν ύποπτος, καρφώνεται απ' τον τρόπο που κοιτάει Μα η μάχη άνιση γι' αυτούς, κι έτσι ο λαιμός του σπάει Σαστίζουνε οι δικοί του που έχω μείνει τόσο ψύχραιμος Ακούγανε από μύθους πως στη μάχη είμαι αήττητος Βιώσανε πρώτη φορά της δύναμης μου δείγματος Αβοήθητος ο φίλος τους που πλέον είναι ακίνητος Δυο απ' αυτούς σκαλώνουν, κάνουν ένα βήμα πίσω Οι φόβοι τους σκλαβώνουν, ξέρουν δεν θα γονατίσω Απλά κάνουν τη δουλειά τους, οικογένεια έχουν πίσω Κοιτάζουνε δειλά, δεν θέλουν να τους καθαρίσω Αλλοιώνεται το είναι μου, η επίδραση του πόλεμου Προσωπικότητας διάσπαση, άμυνα έναντι του απόκοσμου Θυμάμαι για άλλη μια φορά το στόχο μου Τα μάτια μου γυρνάνε από της ψυχής τον πόνο μου Τραβώ τη θήκη απ' τη ζώνη του Gi Ακούν με φρίκη την ανάσα μου την αιμοδιψή Τυχεροί που πριν πεθάνουν σε μια μάχη επική Θα δουν για μια φορά τη μυστική μου τεχνική Χτυπάνε δυο ταυτόχρονα, αποκρούω με τη θήκη Σα στρόβιλος γυρνάω, τα κεφάλια έχουν φύγει Άλλος ένας πάει να ρίξει γυριστή κλωτσιά στην κνήμη Με δύο γρήγορες κινήσεις τρία κομμάτια έχει γίνει Πριν τελειώσω επιτίθενται άλλοι πέντε ανυπόμονα Πίσω απ' τον καθένα με ταχύτητα του Aπόλλωνα Κάθομαι ακίνητος, κραυγάζουνε ομόφωνα Γλιστράν' απ' το λαιμό τους τα κεφάλια τους ταυτόχρονα Έχει μείνει ένας μόνος του που κάθεται σκυφτά Τον ρωτώ απειλητικά που θα βρω το βασιλιά Μου απαντάει μέσα από τα δόντια του που 'ναι σφιχτά Αυτό ήθελα να μάθω, τα άλλα λόγια περιττά Ήταν ο μόνος απ' αυτούς που μου φάνηκε ανθρώπινος Υπό άλλες συνθήκες θα 'τανε φίλος αχώριστος Έχει δει την μυστική τεχνική μου ο κακόμοιρος Στο υπόσχομαι πως ο θάνατος σου θα 'ναι ανώδυνος Έχω σπείρει τόσο πόνο και δεν έχω διστάσει Πως γίνεται γιαυτό το άτομο να με πειράξει Ευθύνεται το παρελθόν, με έχει επηρεάσει Που η σκέψη δεν είν' αρκετή για να κόψει τη δράση Φτάνω μπροστά στο βασιλιά που τα χρυσαφικά φοράει Τον συνοδεύει η φρουρά που το θρόνο κουβαλάει Σαν τους γύρω στη ζωή μου ο καθένας με κοιτάει Βλέπουν το αίμα στη στολή μου μα κανένας δεν μιλάει Με σκοτεινό και άγριο τρόπο που κοιτώ το βασιλιά Από το φόβο για την αύρα μου η φρουρά λιποθυμά Χίλια κοψίματα και τέλος έξω βγάζω την καρδιά Τη σπάω με δύναμη, πετάγεται το αίμα του ψηλά Το στόχο μου εκπλήρωσα κι όμως δεν νιώθω τίποτα Γουρλώνουνε τα μάτια, δυναμώνει η βαρύτητα Πλανήθηκα ότι η εκδίκηση θα μου 'διν' αυτό που ήθελα Μπήγω το σπαθί αργά στυγνά βαθιά μες στην κοιλιά Ξεψυχώ και η ζωή μπροστά απ' τα μάτια μου περνάει Όταν φτάνουν ενισχύσεις στον Άδη έχω ήδη πάει Σαν τους γύρω στη ζωή μου που καθένας με κοιτάει Βλέπουν το αίμα στη στολή μου μα κανένας δεν μιλάει Ξεψυχώ και η ζωή μπροστά απ' τα μάτια μου περνάει Όταν φτάνουν ενισχύσεις στον Άδη έχω ήδη πάει Σαν τους γύρω στη ζωή μου που καθένας με κοιτάει Βλέπουν το αίμα στη στολή μου μα κανένας δεν μιλάει