Daudningekvida

Som eit åpent sår Kven kunne halde ut Hvis eg fylgjer deg, blir eg som dei? -Rak i rygg med fana Til dei hengde Dei vart som trea, livlause Snakka ikkje, rørte seg ikkje Handa kald, auga tomt (Mimir, lyttar du?) Det er langt, men trøttnas du? Tida står stilla, alt anna er dødt Blod og kvad Likgudens sol skin i kvar og Ein sitt ansikt Urd svarar med ekko, kva vil du gjera? Kor la du hammaren, Thurisaz kallar; Røska tak i faginningas rot Dei vart som trea, livlause Følte ikke, høyrde ikkje Handa kald, auga tomt Ymir, lyttar du? Dei vart som trea, livlause Ymir, kvifor er du tyst?