Mother

چینای صورتتو دونه دونه بشمرم لای هر کدومشون هزار تا غصه پنهونه مادرم، مادرم آسمون وقتی که بارون میباره همصدای گریه مادرمه دل دلتنگ پرنده قفس مثل قلب مادرم، غرق غمه ناله دلشده ای وقتی میاد یا صدای یک غریب گمشده هر چی بغض توی دنیا میبینم شکل دلتنگی مادرم شده ای عزیز، بزرگ خونه سبز من، گل بهاره قد تو هیشکی تو دنیا مهربونی که نداره ای عزیز، بزرگ خونه سبز من، گل بهاره قد تو هیشکی تو دنیا مهربونی که نداره مادرم، مادرم مادرم، مادرم لای هر خطوط چین صورتت میدونم یه عالمه درد و غمه این خطوط در به در گم کرده راه خط دلتنگی دنیای منه غم اون چشمای پاییزی و خیس وای چه آتیشی به آدم میزنه از پریشونی سرنوشت من آینه دلت یه عمره میشکنه ای عزیز، بزرگ خونه سبز من، گل بهاره قد تو هیشکی تو دنیا مهربونی که نداره ای عزیز، بزرگ خونه سبز من، گل بهاره قد تو هیشکی تو دنیا مهربونی که نداره مادرم، مادرم مادرم، مادرم باغبون پیر من که غنچه هات هر کدوم عروس گلخونه شده موندی تنها توی این کلبه غم کلبه هم مثل تو ویرونه شده درد من سهم تو شد مادر من آخه کی درد تو رو کم میکنه کی میسوزونه غم تو رو عزیز واسه تو کی پشتشو خم میکنه واسه تو کی پشتشو خم میکنه مادرم، مادرم مادرم، مادرم مادرم، مادرم مادرم، مادرم مادرم