Tou Ey Pari Kojaee

شبی که آواز نی تو شنیدم چو آهوی تشنه پی تو دویدم دوان دوان تا لب چشمه دویدم نشانه ای از تو و نغمه ندیدم تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی من همه جا پی تو گشته ام از مه و می نشان گرفته ام بوی تو را ، ز گل شنیده ام دامن گل از آن گرفته ام تو ای پری کجایی؟ که رخ به ما نمایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی دل من سرگشته توست نفسم آغشته توست به باغ رویاها چو گلت بویم در آب و آیینه چو مهت جویم تو ای پری کجایی در این شب یلدا ز پی ات پویم به خواب و بیداری سخنت گویم تو ای پری کجایی مه و ستاره درد من می دانند که همچو من پی تو سرگردانند شبی کنار چشمه پیدا شد میان اشک من چه غوغا شد تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی گشایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی