Khasteh

بی تو شب ها همدم من گوشه دنج اتاقه لحظه ها رو می شمارم چشم من خیره به طاقه توکه نیستی توی خونه انگاری که بی کسم من اين چه سره نمی دونم که به صبح نمی رسم من بی تو خسته ام از این شب که مثل یه جغد شومه اما باتو نمی دونم روز چه وقته شب کدومه اما باتو نمی دونم روز چه وقته شب کدومه گل و گلدون هردو خسته، پنجره چشماشو بسته رنگ زرد خستگی ها روی پرده ها نشسته دل آیینه ی روشن توی تاریکی اسیره توکه نیستی توی خونه پس کی خاکش رو بگیره بی تو خسته ام از این شب که مثل یه جغد شومه اما باتو نمی دونم روز چه وقته شب کدومه اما باتو نمی دونم روز چه وقته شب کدومه رنگ قرمز چراغم دیوارو به خون کشونده زوزه باد مزاحم شیشه هامونو شکونده چشمای مات عروسک توی طاقچمون بیداره ساعت کهنه ی قدی هی زمونو می شماره بی تو خسته ام از این شب که مثل یه جغد شومه اما باتو نمی دونم روز چه وقته شب کدومه اما باتو نمی دونم روز چه وقته شب کدومه روز چه وقته شب کدومه