Aadamak

چون سایه های بی امان بازیچه دست زمان در این دنیا ماندم چنان افسرده و حیران سرگشته و نالان چون آدمک زنجیر بر دست و پایم از پنجه تقدیر من کی رهایم ای که تو دادی جانم گو به من تا کی بمانم آدمی چون آدمک مخلوقی سرگردان ای که تو دادی جانم گو به من تا کی بمانم آدمی چون آدمک مخلوقی سرگردان چون آدمک زنجیر بر دست و پایم از پنجه تقدیر من کی رهایم ای که تو دادی جانم گو به من تا کی بمانم آدمی چون آدمک مخلوقی سرگردان چون آدمک زنجیر بر دست و پایم از پنجه تقدیر من کی رهایم