Baz Amad

باز آمد باز آمد گل من به چمن باز آمد تو ببین که به صد ناز آمد آتش خو مشگین بوی چون نرگس خندان روی آن سرو طناز آمد نوشین لب سیمین دم نگهش به دلم شور افکند شب من شد از آن مه روشن رخسارش جان پرور چشمانش افسونگر رویش خندان چون گلشن