Fossegrimen

Eg er ein som ingen kjenner Aldri lik frå stund til stund Eins med fossen stødt eg renner Utfor stup og ned I grunn Eg er ein du berre anar Som eit spel I veldig sus Ein som myrkje sjeler manar Inn til seg I grime-rus Eg gjer alle meir åleine Lik ein ven du aldri vinn For om meg kan ingen meine At dei fram til hjarta finn Eg er tru I den som tvilar Eg er tvilen I kvar tru Eg er fredløysa som filar Otten under band og bru