Aftab e Nime Shab

منه دیونه کارم اینه هر شب همین ساعت یهو بیدار میشم با این غم ک تو رو از دست دادم بازم خیره ب این دیوار میشم دلم تنگ میشه اشک میشم واسه هضم نبودنت گریه بس نیست یه جوری تنها شدم بعد تو انگار تو دنیام وقتی نیستی هیچ کس نیست تو این نیمه شبهای غم انگیز که آروم اون چشماتو خواب برده به حدی گریه دارم ک ببینی همه دنیاتو یک جا آب برده