Het Woord Is Aan

Ah daar komen de stemmen van de drank, ze zijn geen last zelfs graag gezien. Ze komen zelden elke week en echt niet een die verder tellen kan dan 10. Nee dan de stem van het geduld, zo knap om door je knien voor te gaan. Maar van de hoogte waarop ik mezelf bescherm is ze vaak nauwelijks te verstaan. En achterin, de stemmen van ambitie, boos, want net verhuist haar 2e plan. Ze schreeuwen nog maar weten dat je het van een kinderstem niet winnen kan. De stemmen van verslaving, oh zo veel, maar dan weer net geen drugs of drank. Wel nicotine, sex machine, geld verdienen, totdat zelfs ik schrik van de stank. En hoor toch eens de stemmen van kritiek, altijd vooraan het hoogste woord waardoor van stemmen die hetzelfde doen maar buiten, niks nieuws of pijnlijks wordt gehoord. De stemmen van verrukking zijn mij lief, ze vechten altijd met de stemmen van de haast. Maar ik kan niet altijd luisteren van toen we ooit en weet je nog en laatst. De stemmen van verrukking zijn mijn foto's en films die ik vergeet. Soms komt er een vertellen van de skik toen ik van moheb naar provo reed. Het woord is aan de stemmen van de drank, het woord is aan de stemmen van kritiek, het woord is aan de stemmen van ambitie, maar de stem van de verslavende muziek. Het woord is aan de stemmen van geduld, verrukking die in het woord was aangeland. 't Is druk in het hoofd heel mooi, dus ik vertrouw de kilte erin. Ik heb het weer af en toe, zo stil. En het is altijd swingen, altijd dingen, de stilte van verdriet. Het woord is aan, het woord is aan... de stemmen in m'n hoofd. Ah ha ha ha ah ha ha...