Ξάφνου στον ποταμό από πέρα
φωνές ξεσκίσαν τον αγέρα
έμπηγε κάπρου δαγκωνιές
μες στα ψηλά ποδήματα
χίμαγε κι έκανε βουτιές
σαν δελφινού πηδήματα
η τραχηλιά του η κρεμεζιά
μούσκεψε μες στα αίματα
να οι κάμες ήταν ήταν έξι
και δεν εμπόραε πια ν' αντέξει
Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο
φεγγαρομελανψέ μου
κι ασπρογαρούφαλέ μου
αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο
π' άξιζες μια βασίλισσα
μνγμόνεψε την Παναγιά
τι τώρα θα σε φάει το κρύο
τι τώρα θα πεθάνεις πια
Στην άκρη εκεί του ποταμού
τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του
στην άκρη εκεί του ποταμού
κι ανάγειρε την κεφαλή
με τα σφιγμένα χείνη
και τότε πια καμιά φωνή
μόνο αφωτίστη ο ουρανός
κι άγγελος βεργολυγερός
ήρθε και τ' άναψε καντήλι
