Paeez

وقتی چشت پاییز میشه باغ دلت گلریز میشه تصویر غم می شینه تو چشم سیاهت وقتی چشت لبریز میشه اشکای تو آویز میشه دونه دونه میچیکه از چشم سیات نمی دونی دل آدم را چه می شکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو آی نمی دونی دل آدم را چه می شکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو می خوای بری حرفی نداری اشکات دارن جار می کشن رفتن همیشه پر غمه انگار دارن داد میکشن ای نمی دونی دل آدم را چه میشکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو ای نمی دونی دل آدم را چه می شکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو وقتی چشت پاییز میشه باغ دلت گلریز میشه تصویر غم می شینه تو چشم سیاهت وقتی چشت لبریز میشه اشکای تو آویز میشه دونه دونه میچیکه از چشم سیات نمی دونی دل آدم را چه میشکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو آی نمی دونی دل آدم را چه میشکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو میخوای بری حرفی نداری اشکات دارن جار میکشن رفتن همیشه پر غمه انگار دارن داد میکشن ای نمی دونی دل آدم را چه میشکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو ای نمی دونی دل آدم را چه میشکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو ای نمی دونی دل آدم را چه میشکونی خودت بهتر از هر کی میدونی که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو دل آدما رو دل آدما رو آی دل آدما رو دل آدما رو دل آدما رو دل آدما رو آی دل آدما رو