Terang boelan de maan schijnt over java
en aan het strand zit nunja heel alleen
Ze denkt nog altijd aan haar tuan blanda
die met zijn schip zolang van haar verdween
Hij had beloofd dat hij terug zou komen
maar wat hij zei dat bleek helaas niet waar
Ze zijn voorbij haar mooie toekomst dromen
haar hart doet pijn 't leven valt zo zwaar
Toch is er iets dat haar nog vreugd kan geven
dat is haar kind met ogen hemelsblauw.
De zon die sttraalt weer even in haar leven
als ut kindje zegt ik blijf voorgoed bij jou
De zon die sttraalt weer even in haar leven
als ut kindje zegt ik blijf voorgoed bij jou
