Menens

Je hebt een grenzeloze angst om af te wijken Je hebt een grenzeloze angst om vreemd te gaan Want morgen zou het wel eens kunnen blijken Hoe moeilijk je verleiding kunt weerstaan Je hebt een grenzeloze afkeer van agressie Toch kies je dagelijks voor Een groot of klein gevecht Je zelf te zijn is bijna een obsessie Je denkt te lang is dit nu goed of slecht Maar als het menens wordt en je hart verkilt Omdat de rest krepeert behalve jij Wat zul je dan wel doen, er is geen uitweg meer Je voelt je eenzaam worden, je bent onvrij Maar als het menens wordt en je hart verkilt Omdat de rest krepeer, misschien ook jij Wat zul je dan wel doen, waar zul je dan wel staan Er blijft geen uitweg over dan zij aan zij Je hebt de schurft aan god en wantrouwt idealen Want mensen zijn nu eenmaal anders dan het schijnt Je hebt de kunst om iets zo te vertalen Dat het niets meer zegt en dus de zin verdwijnt Het heeft geen zin om met jezelf te blijven vechten En die bezwaren zijn je toch maar aangepraat Er valt heus wel wat anders te beslechten Dan waar je nu zo dikwijls stil bij staat Want als het menens wordt en je hart verkilt Omdat de rest krepeert behalve jij Wat zul je dan wel doen, er is geen uitweg meer Je voelt je eenzaam worden, je bent onvrij Maar als het menens wordt en je hart verkilt Omdat de rest krepeer, misschien ook jij Wat zul je dan wel doen, waar zul je dan wel staan Er blijft geen uitweg over dan zij aan zij Tekst en muziek: H. Sanders