ای خطهٔ ایران مهین ، ای وطن من
ای گشته به مهر تو عجین جان و تن من
دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست
ای باغ گل و لاله و سرو و سمن من
تا هست کنار تو پر از لشکر دشمن
هرگز نشود خالی از دل محن من
دردا و دریغاکه چنان گشتی بی برک
کاز بافتهء خویش نداری کفن من
و امروز همی گویم با محنت بسیار
دردا و دریغا وطن من ، وطن من
