To ey Pari Kojai

شبی که آوای نی تو شنیدم چو آهوی تشنه پی تو دویدم دوان دوان تا لبه چشمه رسیدم نشانه ای از نی و نغمه ندیدم تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی من همه جا پی تو گشته ام از مه و مهر نشان گرفته ام بوی تو را، ز گل شنیده ام دامن گل، از آن گرفته ام تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی دل من سرگشته تو نفسم آغشته تو به باغ رویاها چو گلت بویم بر آب و آیینه چو مهت جویم تو ای پری کجایی در این شب یلدا، ز پی ات پویم به خواب و بیداری، سخنت گویم تو ای پری کجایی مه و ستاره درد من میدانند که همچو من پی تو سرگردانند شبی کنار چشمه پیدا شو میان اشک من چو گل وا شو تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی