Ateak ixten dituzunean
Ez duzu entzuten esaten dizudana.
Horregatik jartzen dizkizut
Hitz hauek begien aurrean.
Infernu hortan sartu zarenean
Gogoratu ezazu nor garen.
Jaso burua ta esan baietz,
Indarra ta argia soberan daukagula.
Zure mina ezagutzen dut,
Zure zauria sentitu ahal dut neuk ere.
Baina begira nazazu orain,
Gezurrak amaitu dira betiko.
ARGI ILUNA, NOR DA HONEN ERRUDUNA
HELDU NAZAZU, IZAN GAITEZEN NAHI DUGUNA
Ez al diogu aurpegia eman
Etorri den guztiari?
Ez al gara altxatu indartsuago,
Kementsuago, lurrera erori ondoren?
