Sana hayatımın en zor gecesini anlatayım mı doktor
O gece hastalığından hiç eser yoktu
Her yerinden yaşam ve canlılık fışkıran birinin kanser olduğunu nasıl söylersin
Ama söylemek zorundaydım
Bilmem ne içirilecek
Bilmem nesi çekilecek
Onu tüplere hemşirelere
Hastane odalarına
O korkunç ağrılara teslim etmeme saatler kalmış olmasına rağmen yemedi
Bi umut beslersin
Büyütürsün içinde
Sonra yağmur yağar
Yitirirsin herşeyi
Kahrolursun
Hep ağlarsın
Haykırırsın
Ama duyuramazsın
Baharım gelmezse gönlüme
Açmasın çiçekleri dallarımın
Güneşi yemyeşil gözlerinde
Görmezsem doğmasın sabahlarım
Baharım gelmezse gönlüme
Açmasın çiçekleri dallarımın
Güneşi o yeşil gözlerinde
Görmezsem doğmasın sabahlarım
Baharım gelmezse gönlüme
Açmasın çiçekleri dallarımın
Güneşi o yeşil gözlerinde
Görmezsem doğmasın sabahlarım
