Osioł Stefan miał marzenie chciał urządzić przedstawienie
Z publicznością z aktorami w wielkiej sali ze światłami
Więc ogłosił Stefan wszystkim, że czas przedstawienia bliski
I że swego w końcu dopnie, bo uparty był okropnie łuhu iha
Mówi na to kogut Mariusz, że potrzebny jest scenariusz
I że muszą być bilety, a nie mamy ich niestety
Na to osioł jak nie wrzaśnie a ja mam bilety właśnie
Nie znasz się na sztuce, Mariusz mam aktorów i scenariusz
Ałuhu łah
Nagle Stefan krzyknął zgroza, bo scenariusz zjadła koza
A do tego gdzieś niestety zapodziały się bilety
Zaczął ryczeć baranować z wami nie da się pracować
Przegnał wszystkich do stu wiatrów taki koniec był teatru
